De knoflookkwestie II

Was het niet C. te E. die zei dat de knoflooksaus van ene S. uit L. als een slechte B-film was? Het bleef maar vervolgen krijgen….

Mijn knoflookkwestie krijgt ook vervolg, maar wel een geinige. Ik schreef eerder over de kwaliteit van knoflook en hoe je moet zoeken naar een lekkere bol. Bij Sligro kocht ik een hele streng waar ik ontevreden over was. In reactie daarop schreef Dhr. Johannes van der Meulen (werkzaam bij de groentenleverancier Smeding) dat hij een demopakket knoflook voor me zou laten afleveren bij Sligro in Leiden. Het was een grote doos gevuld met gerookte knoflook, semi-verse knoflook, een aantal soorten gedroogde knoflook (wat het verschil er precies tussen was weet ik niet, kwam allemaal uit Argentinië), knoflookstengels, roze Franse knoflook, een pot knoflookpuree en potten gepelde knoflooktenen.

De laatste twee zijn op basis van geur direct terzijde geschoven. Ik doe Dhr. van der Meulen er geen plezier mee door er bijvoeglijke naamwoorden aan te hangen, maar laat ik het erop houden dat P. -die een paar meter verder zat- not amused was na het openen van de potten. Of ik dat even buiten in de sneeuw kon gaan doen?

De roze Franse vond ik hetzelfde als de vorige keer; niet lekker. Muf, grottig, droog. De andere gedroogde en de gerookte waren matig, de verse en de stengels waren okee.

Ik maakte 3 knoflooksauzen met dezelfde basis, maar verschillende soorten knoflook. Ik gebruikte alleen de knoflook die ik goed genoeg vond. Er volgt nog een experimentje met bruschetta.

Het ging wel, maar ik blijf toch maar bij de knoflook waarvan ik weet dat ik ‘m echt lekker vind. Lekker, zonder mitsen en maren. De blauwe super verkocht overigens een aantal jaar terug hele fijne rode Spaanse knoflook onder de noemer biologisch. Helaas al een tijdje niet meer.

Nu kan ik concluderen dat de meeste bollen die verkocht wordt nogal sjofel zijn of dat ik hyperkritisch ben als het op de knoflook aankomt.
Dat de gemiddelde consument vrijwel geen knoflook gebruikt, omdat ze het niet lekker vinden (dat weet ik, omdat ik in mijn omgeving de bollen heb proberen te slijten) vind ik een redelijke aanwijzing in de richting van die vraag.

9 reacties

  1. Apart dat je nergens deze leverancier bedankt… Me dunkt dat het toch superleuk is om zo’n pakket te ontvangen en uit te testen, of de smaken je nu bevallen of niet.
    Krijg er een beetje een nuffige bijsmaak van…

  2. @Marijn: ik vind het niet binnen de stijl van zo’n blog passen om Dhr. van der Meulen te bedanken in het stukje.
    Ik heb hem een e-mail gestuurd met de link naar dit blog.

    Het kan natuurlijk dat jij dat wel gedaan zou hebben in een stuk dat jij geschreven zou hebben. :)

  3. Ok ok, ik snap het. Ik zou het wel gedaan hebben inderdaad, maar ik ben dan ook meer een theekrans-blogger (die niet vaak genoeg blogt om haar adres in reacties achter te laten).

  4. Super hoor dat je eerlijk bent! Het gaat hier toch om een smaak/kwaliteitstest en het heeft weinig zin om geen eerlijk mening te geven.

    Ik vind het nog veel aparter om er zo’n reactie op te geven…

    Ik heb overigens ook een klein beetje mee gedaan aan de test: Ik kreeg een pot gepelde knoflookteentjes, de smaak daarvan was helaas ook niet fantastisch en nadat de pot 1 keer open was geweest kleurde de knoflook geel… ‘t was leuk zo’n testpakketje maar er valt dus nog wat te verbeteren aan de kwaliteit van de knoflook. Dat is niet perse negatief te noemen, het kan de kwaliteit in de toekomst ten goede komen! :)

    Knoflook is een lastige groente om goed af te leveren maar avocado is er ook zo eentje, regelmatig ontdoe ik er eentje van schil en kan ie regelrecht de prullebak in en het is nog wel zo lekker!

  5. Wel supercool dat je gewoon zo’n pakket krijgt. Met zo’n eetblog beleef je nog eens eetavonturen. Leuk!
    xx

  6. En ik heb ook knoflook meegekregen naar huis. Mijn ervaring is niet anders wat betreft de gedroogde variant. Niet smakelijk vers, ook weer niet zo enorm oud dat je het meteen aan de buitenkant ruikt (was dat maar waar, dan kon je in de winkel de twijfelachtige bolletjes laten liggen), maar wel zo gedateerd dat ik er geen pastasaus mee durfde maken. Dat heb ik in het verleden te vaak gedaan: je weet wel, knoflook in het recept en het ene bolletje dat je nog in huis hebt, ruikt gronderig en dan toch eigenwijs verwerken met als resultaat een zurige saus met een oudbakken knoflooksmaak (hoe heb ik toch ooit – een half leven geleden – knoflookpoeder kunnen gebruiken …).
    In ieder geval was/is er niets mis met de verse variant, heerlijk sappig en meteen een vluchtige fijne knoflookgeur als je er een teentje van open snijdt. En dat is dan ook meteen een pleidooi voor een eerlijke mening geven, ook al is het gratis weggegeven door een leverancier. Die is er namelijk niet bij gebaat als andere consumenten afgaan op een opgepoetst oordeel en dan worden teleurgesteld in de smaakbeleving. Iedereen gaat erop vooruit als gezonde kritiek wordt verwerkt en resulteert in een beter/verser produkt. Het is al genoemd: veel mensen vinden knoflook niet lekker. Het is maar te hopen dat dit niet komt door de ouderdom van de meeste knoflookbollen (hierin staat de Sligro zeker niet alleen; het is eerder uitzondering dan regel dat knoflook goed vers, sappig en smakelijk wordt verkocht). Dat zou namelijk jammer zijn, want het is een zeer gezond produkt voor hart en bloedvaten.

  7. Tijd voor een knoflooklobby?

  8. weet iemand of muffe knoflook te eten is? ik zie geen schimmel maar zo’n geur komt bij mijn weten wel door een schimmelproces

Laat een reactie achter

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: