Rozemarijn koken & foto

Mijn moeder is geweldig. Deze week kwam ze extra vaak langs, omdat P. weer aan het werk ging en ik wat extra ondersteuning nog wel fijn vond. Zo kon ik mijn vijf miljoen vragen kwijt (ja, er kwam geen handleiding mee uit de buik, dus nu moet ik het zelf bedenken en de vrouwen in mijn omgeving bevragen) en kreeg ... Lees verder »

De obsessie van de week: cassata. Ik had er al enkele keren van gedroomd, maar was nog niet eerder in de buurt van Venezia geweest. Maar vandaag waren we in de buurt. Ik ben niet echt een brutale rijder, maar voor een cassata wil ik best even illegaal parkeren. Hoe het nu precies zit met de naamgenoot uit Sicilië en ... Lees verder »

Het is de tijd van de wenende magnolia. Je hoeft maar langs haar te lopen, of de helft van de bloemen vliegt er al af. Veel voortuinen zijn momenteel voorzien van een laagje witte magnoliabloemen, zag ik tijdens een stadswandeling. Allereerst liep ik naar de kinderboekhandel aan het Rapenburg, waar ik twee lieve posters kocht voor de kinderkamer. Daarna wandelde ... Lees verder »

Een bijzonder onvriendelijk station, dat Gouda Centraal. Ik kwam er per lightrail -die gratis bleek vandaag, maar waarvoor ik in Leiden natuurlijk al een kaartje had gekocht- en omdat mijn gezelschapsdame van deze dag wat vertraagd was, zocht ik naar een cafeetje op het station. Niks, en ook niet eens een bankje om eventjes op te zitten. Na telefonisch overleg ... Lees verder »

Van de week bezocht ik mijn vriend Gijs in Twente. In februari was ik er ook en toen schreef ik terug te komen als de groenten uit de grond zouden komen. And so I did. Niet alles was al gereed voor consumptie. De tomaten waren nog groen en de bietjes en worteltjes mochten ook eigenlijk nog wel even in de ... Lees verder »

Zo noemde één van de serveersters het evenement waar ik vrijdagavond was. Leiden Culinair is druk en er wordt gedronken, gegeten en geschreeuwd. Het publiek is in principe divers, maar op de vrijdagavond waren er een hoop rode broeken met donkerblauwe overhemden erboven. We begonnen met Spaanse tapas bij Oloroso; het is niet echt heel vernieuwend meer, maar het blijkt ... Lees verder »

De maandag was deze week gebombardeerd tot niet-werkdag In plaats daarvan werd ’t nogal een familiedag. In de ochtend bezocht ik mijn opa en mocht ik weer ooggetuige zijn van al zijn eigenaardigheden (herkenbaar? welnee!). Ik kreeg wat koffie, een krentenbol met kaas en we genoten in de tuin van de kleine musjes en papa-spreeuwen die allemaal voor de kaaskorstjes ... Lees verder »

  Waar: Op de hoek bij het station Wat: Maritozzi. De bijnaam van het broodje maritozzi zou afgeleid zijn van het feit dat het vooral in de magere dagen voor kerst gegeten zou zijn geweest. Mager? Dat hele ding is gevuld met slagroom! Je kunt het met geen mogelijkheid normaal eten en al helemaal niet ook nog charmant blijven. Lekker ... Lees verder »

De pan met gekookte tuinboontjes in de keuken van mijn moeder vroeg er om dubbel gedopt te worden. En ik kreeg toestemming van la mama zelf. Maar daar stuitte ik op enige weerstand. Eerst Marijke. Wat doe je? Ik dop de boontjes dubbel. Nou, dat vind ik wel erg zonde van de vitaminen hoor. Gefronsde wenkbrauw. Ah, de volgende. Mijn ... Lees verder »

Toen ik net op de loggia in de zon zat met mijn muziekje – het is februari en ik zit daar in mijn dunne afzakrelaxbroek en geen jas! – zag ik tot mijn grote vreugde dat de citroentijm die ik vorig jaar verzopen achtte nieuwe blaadjes krijgt. Diep in mijn hart wist ik natuurlijk dat ik dat schattige plantje onmogelijk ... Lees verder »